دمپایی از قبل در زمان های قدیم و در میان رومی ها مورد استفاده قرار می گرفت. با این حال، بیشتر دمپایی دستشویی روز از پشم درشت ساخته می شدند و با بند های چرمی در کنار هم قرار می گرفتند.
در روم «سوکوس» آن زمان را نوعی دمپایی دمپایی می دانستند که بیشتر به عنوان دمپایی مورد استفاده قرار می گرفت و به سادگی می شد داخل آن سر خورد. از سوی دیگر، در شرق، دمپایی از اوایل قرن دوم در خانه پوشیده می شد، در ژاپن بیشتر به عنوان یک نوع بند برای استفاده از توالت.
دمپایی ها عموماً از نظر میل و زیره نسبتاً پهن بریده می شوند تا به خوبی جا بیفتند و خیلی سفت نباشند. همه دمپایی ها به طور کلی بسیار سبک هستند، زیره های نازکی دارند .
از مواد گرم و پشمی در داخل کفش استفاده می کنند. مهمتر از همه، در اینجا اغلب از پشم، منسوجات یا نمد استفاده می شود. دمپایی مزیت بزرگی دارد که از پاها و جوراب پوشنده محافظت می کند. این همچنین باعث می شود که هیچ سرما و آلودگی به پاها نرسد و پوشنده پاها را گرم نگه دارد، به خصوص در فصول سرد.
مزیت دیگر آن وزن سبک دمپایی و همچنین سبک و مناسب بودن آن است. به طور خاص، دمپایی ها اغلب راحت و گرم با تناسب ایده آل در نظر گرفته می شوند، زیرا پارچه به راحتی با پا سازگار می شود.
پس از یک روز طولانی در محل کار، بسیاری از مردم به خانه می آیند و با خوشحالی کفش های خود را در می آورند. جوراب های گرم خود را بپوشید و در نهایت پاهای خود را شل کنید.
از سوی دیگر، برخی دیگر به طور طبیعی در دمپایی خود می لغزند. اما نظرات به سرعت متفاوت است و این سوال باقی می ماند که چه چیزی برای پاها سالم تر است. پابرهنه یا دمپایی را ترجیح می دهید؟ در اینجا می توانید جنبه های هر دو نوع را پیدا کنید.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.