لنت ترمز شرکتی سمند بین دیسک ترمز و کالیپر ترمز قرار می گیرد و در هنگام ترمز روی دیسک ترمز فشرده می شود.
ترمز خودرو با تبدیل انرژی جنبشی به انرژی گرمایی انجام می شود.
ترکیبی از مواد پوشش (مواد لاستیکی) و کیفیت اجزای پوشش جداگانه، با اندازه گیری متعادل و ترمز بدون صدا و لرزش، نقش تعیین کننده ای در کاهش سرعت خوب خودرو ایفا می کند: یک ماده پیچیده برای آسترهای اصطکاکی لازم است.
برای دستیابی به نتایج مطلوب ترمز تحت شرایط متغیر عملیاتی.
این از درهم تنیدگی های مختلف (مواد کامپوزیت) ساخته می شود و تحت هیچ شرایطی نباید خراب شود.
به منظور اطمینان از سطح بالایی از ایمنی، لنت ترمز باید باشد
دارای ضریب اصطکاک ثابت (ضریب اصطکاک)،
از نظر مکانیکی بسیار انعطاف پذیر باشد و
مقاوم در برابر دما باشد
لنت های ترمز جدید تنها پس از یک دوره کارکرد معین به قدرت کامل ترمز خود می رسند.
در طی این مرحله، سطح پد با سطوح دیسک/درام همسطح می شود. تنها پس از این مرحله یک اتصال بهینه بین جفت‌های اصطکاک (لنت ترمز / دیسک و لنت ترمز / درام ترمز) و بنابراین حداکثر کاهش سرعت هنگام ترمز بدست می‌آید.
ساخت لنت ترمز دیسکی
لنت ترمز ساختاری ساندویچی دارد و از اجزای زیر تشکیل شده است:
صفحه پشتی
صفحه پشتی پایه لنت ترمز را تشکیل می دهد. وظیفه هدایت لنت ترمز در کالیپر ترمز و انتقال دما به اجزای مجاور را بر عهده دارد.
اکثر لنت های ترمز دارای مکانیزم میرایی در پشت هستند. اینها فنر، فویل، ورق فلزی یا رنگ هستند.
اینها وظیفه کاهش صدا در هنگام ترمزگیری را دارند.
صفحه پشتی حامل پد و مواد اصطکاک
لایه میانی لنت ترمز، همچنین به عنوان “لایه زیرین” شناخته می شود، و مواد اصطکاک واقعی روی صفحه پشتی اعمال می شود.
همچنین یک لایه چسب به ضخامت چند میکرون بین صفحه پشتی و لایه میانی لنت ترمز وجود دارد.
این یک اتصال ایمن بین صفحه حامل و لایه میانی / مواد اصطکاک را تضمین می کند. به عنوان یک لایه میانی جایگزین یا به عنوان یک اقدام اضافی برای افزایش مقاومت مکانیکی هنگام اتصال تخته حامل
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.